درس چهارم: " احیاپذیری"

درس چهارم " احیاپذیری "

" احیا پذیری" توانایی بدست آوردن زمام امور بعد از یک بدبیاری در فراز و نشیب زندگی است. توان " احیا پذیری " شما چطور است؟ چگونگی "احیاپذیری" نوعی انرژی است که دیروز از منابع مربوط به آن داشته ای. "احیاپذیری" نوعی انرژی است که کمک می کند تا در زندگی غنی و پربار باشی. قدرتی است که همه ی ما داریم. ما با توانایی "احیاپذیری" به دنیا می آییم، اما می توانیم آن را از دست بدهیم.

انرژی "احیاپذیری" را می توان به دریاچه ای در پشت سد تشبیه کرد. سعی کن یک دریاچه و یک سد را تصور کنی. تمام آب پشت سد نشان دهنده ی انرژی زندگی توست.این انرژی روزانه را برای کنترل فشارهای روزانه و خستگی های پیش آمده در زندگی به کار می بری. هر وقت که تغییری یا استرسی در زندگیت رخ می دهد، دریچه سد را باز می کنی و مقداری از انرژی به درون دنیای تو جریان پیدا می کند. با کمک این انرژی است که با موقعیت ها مقابله می کنی. اگر استرس وارد شده کم باشد، دریچه را کمی باز می کنی و مقدار اندکی آب یا انرژی از آن خارج می شود. اگر میزان آن کمی بیشتر باشد یا با مجموعه ای از فشار ها روبرو باشی، دریچه بیشتر باز می شود و به همان نسبت انرژی بیشتری هم خارج می شود. با وجود بحران عمده یا مزمن، فشار روانی و تغییر دائمی، دریچه خیلی باز می شود. در این هنگام دیگر انرژی ات را از دست داده ای و دریاچه پشت سد خشک شده است.

از دست دادن انرژی یعنی چه؟ برای پاسخ آن دو کلمه اصلی داریم که در محیط کار به آن می گویند: " بریدن یا فرسودگی" یعنی آنقدر کار کنی که دیگر به هیچ عنوان توان ادامه ی کار را نداشته باشی. خارج از زمینه ی کاری نیز آن را " افسردگی " می نامند.

در هردو وضعیت، انرژی یا انگیزه تان را از دست داده اید. تحرک و جنب و جوشی وجود ندارد. نسبت به افراد و کارها نوعی بی علاقگی کلی را تجربه می کنی. دل مردگی، بی قراری، و ناکامی خود را نشان می دهد. به موجود سختی تبدیل می شوی که نه خود ونه دیگران نمی توانند به راحتی با وی کنار بیایند و در کنارش زندگی کنند.در زمانی که توان " احیاپذیری ات" را از دست داده ای، چالش پیش روی تو،برگرداندن مقداری از آب به دریاچه ی پشت سد است. در واقع، باید همواره در حال پر کردن دریاچه ی پشت سد باشی. برای پر کردن آن چه باید کرد؟ جواب ساده است ولی آسان نیست؛ سادگی و آسانی با یکدیگر متفاوت اند.

برای اینکه درستی این موضوع به خودت ثابت شود، آزمون " احیاپذیری" را انجام بده. یک کاغذ با یک مداد یا قلم بردار و نام بیست عدد از کارهایی که دلت می خواهد انجام بدهی فهرست وار بنویس؛ هر چیزی را بنویس مشروط به اینکه واقعاً دوست داشته باشی انجام دهی.اگر مثل اغلب افراد باشی، بیشتر از ده مورد را نمی توانی بنویسی. و این موضوعی ناراحت کننده است،چرا که زندگی امکانات بی شماری فرا روی ما قرار داده است و این واقعاً تأثر آور است که شما به سختی می توانید ده فعالیت لذت بخش را برای خود نام ببرید. اگر می خواهید فردی " احیا پذیر" باشید، باید بتوانید موارد گوناگون از چیزهایی را که برایتان مفرح و لذت بخش است به لیست خود اضافه کنید.

وقتی فهرست بیست تایی را نوشتی، آن را محک بزن. موارد ذکر شده در لیست را بخوان، هر کدام را که در هفته ی گذشته انجام داده ای، با حرف " ص" مشخص کن. هر چه موارد بیشتری از لیست انجام بدهی، زندگی بهتر به نظر می رسد. وقتی موارد انجام شده ی بیشتری را که به تو لذت می دهد انجام ندهی، نمی توانی انرژی " احیا پذیری ات" را جبران کنی. در چنین حالتی به سمت " افسردگی " یا " فرسودگی شغلی " پیش می روی.

در " احیا پذیری" راز هایی وجود دارد. اولین راز احیا پذیری این است: " هر روز یک کار را انجام بده که برایت لذت بخش است "

دومین رلز احیاپذیری این است که امور لذت بخش در دو گروه عمده قرار می گیرند. گروه اول شامل مواردی ست که اصولاً برای تو مفرح و خوشایند است. و دومین گروه مواردی را در بر می گیرد که ممکن است چندان مفرح نباشد.دلیل لذت بردن تو از آن ها نیز متفاوت است. از آنها لذت می بری چون این حس را به تو می دهند که کاری را به سرانجام رسانده ای؛ کارهایی مثل شستن توالت. این جور کارها شاید خیلی خوشایند نباشند، اما وقتی آن را انجام می دهی و توالت از تمیزی و نظافت برق میزند. احساس بسیار خوبی پیدا می کنی.زندگی به طور روزانه منابع احیاپذیری تو را به چالش و نبرد فرا می خواند.از این رو باید هر روز با اختصاص زمانی برای انجام کارهایی که لذت بخش است، منابع خود را تجدید کنی. هر شب زمان آماده شدن برای خواب،دو سؤال را از خودت بپرس: اول اینکه " آیا امروز هیچ تفریحی انجام داده ام؟" باید حداقل برای یک کار جواب مثبتی داشته باشی. و دوم اینکه " آیا امروز کاری را به سرانجام رسانده ام؟" باز هم باید حداقل برای یک کار جواب مثبتی داشته باشی. اگر بتوانی به هر دو سؤال جواب مثبت بدهی، می توان نتیجه گرفت که روز خوبی داشته ای و در جاده ی احیا پذیری حرکت می کنی اگر بتوانی به بیشتر از یک مورد اشاره کنی خیلی بهتر است.

بنابراین هر روز یک کار را انجام بده که برایت خوشایند و مفرح است. در واقع کارهای لذت بخش زیادی انجام بده؛ با انجام کارهای بیشتر، احیا پذیری بیشتری را به وجود می آوری و انرژی بیشتری را در زندگی سرمایه گذاری می کنی.

مترجم سایت

مترجم سایت