اوتیسم

اوتیسم

(اختلال فراموش شده)

تعریف اوتیسم :

یک اختلال در مغز است که توانایی برقراری ارتباط ؛ استدلال و تعامل با دیگران را تحت تأثیر قرار میدهد . به عبارت دیگر اختلالات طیف اوتیسم درزمره ناتوانی های تکاملی هستند با اشکال درحیطه های ؛ تعامل اجتماعی ؛ اررتباط کلامی یاغیرکلامی و بروزرفتارهای تکراری یا غیرعادی وعلایق فوق العاده خاص .

اوتیسم افراد را به درجات و اشکال مختلف درگیرمی کند و اغلب به صورت همراه وترکیب یا اختلالات دیگر دیده می شود .

واژه اوتیسم ( ازکلمه یونانی اتوزبه معنای خود آمده ) وطیفی از اختلال می باشد .

اوتیسم اغلب به سه اختلال زیر اطلاق می شود :

1- اختلال اوتیسم

2- سندرم آسپرگر

3- اختلال تکاملی فراگیر ؛ که به روش دیگر مشخص نشده

دواختلال کمترشایع این دسته عبارتند از:

1- اختلال تجزیه ای دوران کودکی

2- سندرم رت

شیوع اوتیسم :

اوتیسم پس ازعقب ماندگی ذهنی وفلج مغزی سومین علت شایع اختلالات تکاملی است . اوتیسم بسیار شایعتر ازسرطان های دوره کودکی وفیبروز کیستیک می باشد .

ازهر250 نفرکودک ؛ یک کودک مبتلا به نوعی از اختلالات طیف اوتیسم می باشد . افزایش روز افزون کودکانی که به عنوان اوتیسم نشخیص داده می شوند یک معضل بهداشتی محسوب می گردد .

شیوع اوتیسم در پسرها 4 برابرشایعتر ازدخترها است ودرتمام جمعیت های دنیا ؛ تقریبا به همین نسبت دیده می شود .

علایم اوتیسم :

علایم اوتیسم به خصوص مشکلات اجتماعی وزبانی هستند .

بچه های اوتیسم ؛ اغلب ( ولی نه همیشه ) تاخیر تکامل زبانی دارند . دربرخی ازاین افراد مشکلات غیر کلامی در تمام طول زندگی ادامه می یابد .

اختلالات زبانی علامتی است که بیشتر مورد توجه والدین و متخصصین اطفال قرار گرفته وسبب کشف این اختلال در سن 3 – 2 سالگی می شود .

برخی علایم دیگر عبارتند از :

* تماس چشمی اندک یا بدون تماس چشمی

* نقص زبانی شدید

* اصرار بر یکسانی امور

* پایداری در بازیهای عجیب و غیر عادی

* چرخش اشیاء

* مهارتهای حرکتی ریزودرشت غیرمعمول ( ممکن است درحالیکه نمی تواند توپ را شوت کند ؛ بتواند سنگهارا روی هم بچیند ) .

* گریه ؛ خنده یا ناراحتی بدون دلیل واضح

* بیش فعالی یا کم فعالی قابل توجه

* اشکال در نمایاندن نیازها

* شکلک درآوردن یا اشاره به نقطه ای به جای صحبت کردن

* عدم پاسخ به علایم کلامی ( درحالیکه در آزمون های شنوایی ؛ کاملا سالم هستند ؛ اما رفتاری نظیر ناشنوایان دارند )

* تکرار کلمات یا عبارات به جای پاسخ زبانی طبیعی ( اکولالیا )

* دلبستگی نامناسب به اشیاء

* عدم تمایل به در آغوش گرفته شدن و یا برعکس ؛ داشتن رفتار دوستانه

* عدم پاسخ به روش های عادی یادگیری

* آستانه تحریک و پاسخ به درد بالاتر یا پایین تر از عادی رفتار منزوی ؛ اشکال در آمیختن بادیگران و...

علایم اختصاصی

اوتیسم می تواند بسیار متنوع باشد . در بچه های کوچکتر می تواند به صورت صف آرایی اسباب بازی ها به جای بازی کردن با آنها یا اصرار در تماشای مکرر یک قسمت یا بخشی از فیلم باشد .

دربچه های بزرگتر که سخن می گویند ؛ ممکن است به صورت تما یل به سخن گفتن درباره عنا وین مورد علاقه بدون توجه به موقعیت و شرایط بروز کند .

بچه های اوتیسم اغلب مشکلات دیگری هم دارند از جمله نقصان حسی ؛ مشکلات معده ای – روده ای ؛ بی نظمی خواب و اختلالات تشنجی ؛ با این حال این کودکان ممکن است در زمینه های معینی ؛ مهارتهای خاصی از خود نشان دهند مثل نقاشی ؛ ریا ضیات ؛ موسیقی وغیره

علت اوتیسم :

اوتیسم از سال 1943 شناخته شده است ؛ با این حال علت آن هنوز ناشناخته است مانده است . محققین ؛ علت ژنتیکی را قویا مطرح می کنند اگرچه احتمال اثر عوامل محیطی را هم رد نمی کنند .

صرف نظر ا ز علت ؛ روشن است که بچه های اوتیسم با اختلال به دنیا می آیند . اوتیسم با داشتن والدین بد یا بی عاطفه یا بی تفاوتی رابطه ندارند .

اوتیسم می تواند افرادی از هر نژاد ؛ هرسطح اجتماعی ؛ اقتصادی و هر جنس را مبتلا می کند . بچه های اوتیسم بچه های بی ادب ولوس نیستند که رفتار غلطی را انتخاب کرده باشند .

تشخیص :

اختلالات طیف اوتیسم ؛ معمولاً به خاطر بروز اختلال عملکرد پایدار در همان اوایل کودکی یعنی در سن 3 سالگی و قبل از آن تشخیص داده می شود . تشخیص هرچه زودترو درمان هر چه سریعتر باید باید آغاز شود . تشخیص صحیح مبتنی بر برسی ارتباطاط ؛ رفتارها وسطح رشد و تکامل کودک توسط یک گروه حرفه ای صورت می گیرد . آزمون پزشکی برای اوتیسم وجودندارد ؛ بااین حال از آنجا که بسیاری از رفتارها های اوتیسم با سایر اختلالات مشترک است ؛ آزمون های پزشکی باید برای رد سایر علل اجتماعی انجام شود . امروزه برخی از ژن های عامل این اختلال کشف شده و با روشهای آزمایشگاهی می توان به آن ها دست یافت بنا بر این ؛ انجام آزمایشات ژنتیکی ؛ روز به روز اهمیت بیشتری می یابد ؛ بخصوص درپیشگیری از بروز مجددا اختلال در خانواده .

درمان اوتیسم :

درمانی برای اوتیسم وجود ندارد ولی مدارک و شواهد نشان داده اند که مداخلات زود هنگام نتایج مثبت زیادی برای کودکان اوتیسم دارند و باید هرچه زودتر آغاز شوند . تعدادی از روش های آموزشی و رفتاری ویژه به عنوان بخشی از مداخلات متداول برای کودکان با اوتیسم استفاده می شوند . مداخلات زود هنگام ؛ عموماً به محرکهای اجتماعی ؛ مهارتهای تقلیدی ؛ درک زبان وکاربرد آنها ؛ مهارت بازیهای مرتبط و تعامل اجتماعی تأکید دارند .

مطالعات نشان داده اند که افراد با اوتیسم به برنامه های آموزشی ؛ اختصاصی متناسب با نیاز هایشان به خوبی پاسخ می دهند . برخی ممکن است به آموزش یک به یک و یا آموزش در گروههای کوچک نیاز داشته باشند ؛ در حالی که بقیه ممکن است بتوانند آموزش های عمومی را به خوبی درک کنند و موفق باشند . از آنجائیکه اوتیسم یک اختلال با طیف وسیع می باشد ؛ هیچ روشی به تنهایی درمانگر نیست . سایر درمانهای کمک کننده عبارتند از :

درمانهای طبی ؛ رژیم درمانی ؛ کاردرمانی و بازی درمانی و ...

مترجم سایت

مترجم سایت